Αγώνας για να «ξεκαπνίσουμε» ένα Πανεπιστήμιο

Σέβομαι, γι' αυτό περνάω έξω να καπνίσω

Αθήνα 30 Μαρτίου 2018

Αγώνας για να «ξεκαπνίσουμε» ένα Πανεπιστήμιο

Αναφορά από τη χθεσινή επίσκεψή μου στο ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ (Πλέον Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής).

   Σίγουρα, το να προσπαθεί κάποιος να αλλάξει μια νοοτροπία που έχει καλλιεργηθεί για δεκαετίες (από το 1983), όπως το να «επιτρέπεται» στους καπνιστές να καπνίζουν ανενόχλητοι μέσα στους κλειστούς δημόσιους χώρους του Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (αφού μέχρι και σταχτοδοχεία τους είχαν διαθέσιμα, ενώ δεν υπήρχαν ούτε καν παράθυρα!), παρόλο που έχει απαγορευτεί το κάπνισμα μέσα σε όλους τους χώρους που παρέχεται εκπαίδευση, στα Πανεπιστήμια, στα Τεχνολογικά Ιδρύματα και γενικά στα Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευση, από το 2002 με Υπουργική Απόφαση του Υπουργού Υγείας (υπ. αρ. Υ1/Γ.Π./οικ.76017 (ΦΕΚ 1001/τ.Β`/2002), όπως και με τον Ν. 3730/2008, δηλαδή εδώ και δεκάξι χρόνια (!), δεν είναι απλή υπόθεση.

"Εξυπνη" αφίσα που σημαίνει "Όχι στα μούτρα μας!"

   Δυστυχώς, παρά την εκτεταμένη αφισοκόλληση στους περισσότερους χώρους του Πανεπιστημίου, για την οποία μέρος της δαπάνης καλύφθηκε με εντολή του Πρύτανη (η εργασία και το έξοδο για την πλαστικοποίηση καλύφθηκε από μένα, όπως και ο κόπος του να αφισοκολλώ αφίσες με πολύ περπάτημα και υπερβολική ορθοστασία που καταπονεί τα κάτω άκρα μου καθώς έχω κινητική αναπηρία), φαίνεται ότι η προσπάθειά μου δεν γίνεται σεβαστή απ’ όλους αφού χθες διαπίστωσα πολλές παραβιάσεις, κυρίως από φοιτητές, οι οποίοι κάπνιζαν σε κλειστούς χώρους μπροστά στις αφίσες που είτε απαγορεύουν, είτε αποτρέπουν το κάπνισμα, είτε μας προτρέπουν στο να σεβόμαστε τους τρίτους και να μην καπνίζουμε μέσα στους κλειστούς δημόσιους χώρους.

Σέβομαι!

   Βέβαια, τα παιδιά, κάθε φορά που τους κάνω την παρατήρηση ζητώντας τους ευγενικά να περάσουν έξω να καπνίσουν, δεν φέρνουν ποτέ αντίρρηση και συνήθως ζητούν συγγνώμη και παραδέχονται ότι δεν είναι σωστό να μην σκεφτόμαστε ότι ο διπλανός μας μπορεί να έχει κάποιο πρόβλημα υγείας που λογικά το αγνοούμε.

   Δυστυχώς, υπάρχουν πάντα και οι ακραίες εξαιρέσεις, όπως η περίπτωση φοιτητή που εξύβρισε πολύ άσχημα την υπεύθυνη του κεντρικού κυλικείου επειδή τον παρακάλεσε είτε να σβήσει το τσιγάρο είτε να περάσει έξω.

Είσοδος κυλικείου, βρήκα δύο φοιτητές να καπνίζουν μέσα.

   Για τους υπεύθυνους των κυλικείων είναι ένα σοβαρό πρόβλημα επειδή αν έρθει υγειονομικός έλεγχος θα εκδώσει πρόστιμο ακόμα και για τη χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου αφού απαγορεύεται και αυτό.

 
  Επειδή θέλω πάντα να συζητώ με τους φοιτητές, σε μια προσπάθεια ενημέρωσής τους για τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν μερικοί συμφοιτητές τους, όπως και μερικοί εργαζόμενοι μέσα στα Πανεπιστήμια, έχω παρατηρήσει ότι στην ερώτηση που τους απευθύνω «Γιατί δεν σέβεστε τους άλλους;», επειδή πιστεύω ότι ο σεβασμός της υγείας και της προσωπικότητας του άλλου υπερέχει από την απαγόρευση του νόμου, άλλωστε αποτελεί βασικό συνταγματικό δικαίωμα, ποτέ δεν έχω πάρει απάντηση.
   Με εξαίρεση κάποιες απαντήσεις που παραπέμπουν σε άλλα προβλήματα, όπως η μόλυνση του περιβάλλοντος από το καυσαέριο των αυτοκινήτων, από τα πλαστικά στη θάλασσα, από τον αμίαντο, από το όζον. Προβλήματα υπαρκτά που όμως δεν συμβαίνουν εντός των κλειστών χώρων των πανεπιστημίων - και γι’ αυτό δεν είναι κάτι που αφορά το πρόβλημα που θίγουμε καθώς παραπέμπουν σε αλλαγή του θέματος της συζήτησης και την οδηγούν σε κάτι άσχετο, που δεν μας αφορά ως φοιτητές, αλλά ως πολίτες της κοινωνίας μας.

   Κάποιος είχε πει εύστοχα ότι αυτά είναι «τα λόγια της νικοτίνης» που ψάχνουν να βρουν την οποιαδήποτε δικαιολογία προκειμένου να αποφύγουν την ανάληψη των ευθυνών τους.

   Όμως, εμείς δεν ζητάμε από τους καπνιστές να αποβάλλουν τη νικοτίνη από μέσα τους, αλλά να περάσουν σε εξωτερικό χώρο, εκεί που δεν θα ενοχλήσουν τους τρίτους.

   Στις περισσότερες περιπτώσεις οι καπνιστές που τους «πιάνω» να καπνίζουν μέσα συνήθως απέχουν από μια εξώπορτα τρία έως δέκα μέτρα το πολύ. 

Εκατό στρέμματα ελαιώνα, γιατί πρέπει κάποιοι να καπνίζουν μέσα;

Νομίζω ότι δεν είναι τόσο άβολο πλέον το περνάμε έξω να καπνίζουμε.

Μεταπτυχιακή φοιτήτρια (δημόσιος υπάλληλος που κάνει το μεταπτυχιακό της), όταν της ζητήσαμε να μην καπνίζει στο παράθυρο και να περάσει έξω από το κτίριο, μας απάντησε: "Έξω είμαι"!

   Προσοχή μόνο στο να μην μπερδέψουμε τους εξωτερικούς χώρους με τους εσωτερικούς επειδή φοιτητής μου εξέφρασε την άποψη ότι εφόσον ο χώρος έχει πόρτα και παράθυρο τότε θεωρείται υπαίθριος! (Φυσικά, υπαίθριος χώρος θεωρείται ο μη στεγασμένος χώρος.)

   Παρόλο που μπορεί να ακούγονται αστεία κάποια πράγματα καλό είναι να σεβόμαστε κάθε άποψη επειδή πίσω από αυτή μπορεί να υπάρχει κάποια εξήγηση, κάτι που μας δείχνει πράγματα για το επίπεδο και την ποιότητα πληροφόρησης που έχουμε, όπως π.χ. όταν φοιτητής μου είπε ότι οι μη καπνιστές μετατρέπουν με το ζόρι τους μη κλειστούς χώρους σε άκαπνους, θεωρώντας ότι δεν είναι αυταρχική ή αντικοινωνική συμπεριφορά η επιβολή του βλαπτικού καπνού στο πρόσωπο του τρίτου, αλλά πως είναι αυταρχικό το να επιβάλλεται ο καθαρός αέρας μέσα στους κλειστούς χώρους!

   Κάποιος άλλος φοιτητής μου είπε ότι δεν πιστεύει ότι βλάπτεται η υγεία των άλλων από το παθητικό κάπνισμα και ότι πρέπει να του το αποδείξω. Προφανώς αγνοεί ότι κάθε χρόνο πεθαίνουν στην Ελλάδα 600 άτομα εξαιτίας του παθητικού καπνίσματος, αρκετά από αυτά είναι μικρά παιδιά.

   Ένας φοιτητής μου είπε ότι πριν δύο χρόνια που μπήκε στο ΤΕΙ δεν κάπνιζε και δεν είχε πρόβλημα (ψυχολογικά) με αυτό. Τον ενημέρωσα ότι ψυχολογικά μπορεί να μην έχει πρόβλημα, αλλά οργανικά έχει και πως δεν είναι τυχαίο που έγινε καπνιστής αφού το καπνιστικό περιβάλλον του ΤΕΙ τον «δίδαξε» να καπνίζει, διαμορφώνοντας την πορεία της υγείας του και της ζωής του.

   Πραγματικά, ίσως το μόνο που λείπει από τα ελληνικά Πανεπιστήμια είναι να δίνουν Πτυχίο Καπνιστή…

Αυτοσχέδιο σταχτοδοχείο

Σταχτοδοχείο-κάλυμμα, χθες το ανακάλυψα, ίσως είναι το τελευταίο που έχει απομείνει.

   Χθες γνώρισα καθηγητή του Πανεπιστημίου μας, ο οποίος μου εξομολογήθηκε ότι έχει αναπνευστικό πρόβλημα υγείας, όμως διστάζει σε μεγάλο βαθμό να διαμαρτυρηθεί δημοσίως καθώς φοβάται τη στοχοποίησή του. Αυτός ο άνθρωπος, ως εργαζόμενος, είναι υποχρεωμένος να εκτίθεται καθημερινά σε παθητικό κάπνισμα, χωρίς όμως να προστατεύεται από τη νομοθεσία και τις ευρωπαϊκές οδηγίες που επιτάσσουν υγιεινή και ασφάλεια για τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και όσους εισέρχονται στους χώρους των πανεπιστημίων.

   Ως προς όλα τα παραπάνω είναι δύσκολο να μην θεωρήσουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης το φέρει η αδιαφορία των κυβερνήσεων, του Πολιτικού Προσωπικού, των Κομμάτων, του Διοικητικού και Διευθυντικού προσωπικού, η οποία έχει εξαπλωθεί προς τα κάτω, προς τους πολίτες που ακόμα κι αν δεν είναι καπνιστές αδιαφορούν ακόμα κι όταν οι ίδιοι εκτίθενται σε παθητικό κάπνισμα.

Κάποιοι δεν συμφωνούν με την απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους των Πανεπιστημίων

   Ένας συμφοιτητής μου, λοιπόν, καπνιστής, μου πρότεινε να κάνουμε μια προσπάθεια να λύσουμε αυτό το πρόβλημα συλλογικά, οι φοιτητές, μόνοι μας, χωρίς να περιμένουμε παρεμβάσεις από τους «επάνω», γι’ αυτό και με προσκάλεσε να έρθω στην επόμενη Γενική Συνέλευση, ενημερώνοντάς με ότι πρόσφατα οι φοιτητές αποφάσισαν να μην καπνίζουν μέσα στις Γενικές Συνελεύσεις, πράγμα που ακούγοντάς το με χαροποίησε.

Το "ΣΕΒΟΜΑΙ" σκεπάστηκε από το έντυπο του "αναρχικού αγώνα" που δεν το σεβάστηκε.

   Έτσι, πέρα από τις δράσεις που έχω αναλάβει ατομικά με επιστολές και αναφορές, προς Υπουργούς, βουλευτές και Πρυτάνεις, ακόμα και προς το Ευρωκοινοβούλιο (σειρά έχει ο ΟΗΕ), τις οποίες σύντομα θα τις περάσω σε συλλογικό επίπεδο μέσα από την πρόσφατη δημιουργία δύο συλλόγων («ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΑ-ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ» και «Προστασία από το Παθητικό Κάπνισμα»), θα προσπαθήσω να κάνω μια προσπάθεια να ενημερώσω ο ίδιος τους φοιτητές για τις συνέπειες του παθητικού καπνίσματος σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες πληροφορίες που έχουμε από την επιστημονική κοινότητα, για το λεγόμενο «σύνδρομο του άρρωστου κτιρίου», για τα προβλήματα που μου έχουν αναφέρει συμφοιτητές τους με σοβαρές παθήσεις σε διάφορα Πανεπιστήμια της χώρας, σε μια προσπάθεια να τους πείσω ότι πρέπει να προστατεύσουμε και να διαφυλάξουμε το δικαίωμα στη Δημόσια Υγεία, το δικό μας και όλων μας, μέσα στα Πανεπιστήμια που φοιτούμε.

   Εντωμεταξύ, η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, με συγχαρητήρια επιστολή της, μου είχε υποσχεθεί, από τον περασμένο Οκτώβριο, ότι ο επόμενος στόχος της για τις δράσεις της με θέμα «Τριτοβάθμια Εκπαίδευση Ελεύθερη Καπνού» θα είναι το ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ.

Μάλλον μας ξέχασε και πρέπει να αναλάβουμε εμείς και αυτόν τον ρόλο!


 
  Μολονότι την επόμενη φορά που θα επισκεφτούμε το Πανεπιστήμιο ξέρουμε ότι πολλές αφίσες θα έχουν απομακρυνθεί, άγνωστο από ποιους, ο αγώνας συνεχίζεται.

Υ.Γ. Φοιτητής εξέφρασε την άποψη ότι επιδιώκουμε να λάβουμε χορηγία ΕΣΠΑ κι ότι δεν ενδιαφερόμαστε πραγματικά για τη Δημόσια Υγεία (ή έστω, το να προστατεύσουμε τη δική μας υγεία). Σεβόμαστε την άποψη, αλλά θα μας επιτραπεί να κάνουμε την παρατήρηση ότι η έννοια του αυτονόητου έχει χαθεί αφού πλέον έχει αντικατασταθεί από την καχυποψία, πράγμα λογικό αν λάβουμε υπόψη μας ότι η ανέντιμη κερδοσκοπία, το βόλεμα και η αδιαφορία έχουν γίνει το εθνικό σπορ της εποχής μας...

 Από το κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του Star:
ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ: ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΠΕΙΔΗ ΒΡΩΜΑΓΕ Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΣΙΓΑΡΟ

Ανδρέας Μπαρδάκης
Δημιουργός της διαδικτυακής κοινότητας «ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ»,
Πρόεδρος του συλλόγου «ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΑ – ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ»,
Μέλος του συλλόγου "Προστασία από το Παθητικό Κάπνισμα"


http://logistis-amea.blogspot.com/

Έκτακτη πρόσκληση στους φίλους αναγνώστες που ρωτούν:
Ελάτε στην ομάδα μας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προκειμένου να συμμετέχετε στην ομαδική μας προσπάθεια.

Οι συνεργάτες και τα μέλη της ομάδας μας θα σας εξυπηρετήσουν.
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/

ΑΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ Τ.Τ. - ΔΡΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

  Η σημερινή συνάντηση με τον Πρύτανη του ΑΕΙ Πειραιά Τ.Τ. εξελίχθηκε πολύ θετικά καθώς συμφωνήσαμε σε μια συνεργασία για την αποτροπή του παραβατικού καπνίσματος εντός των κλειστών χώρων του Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος, καθώς κοινή μας επιθυμία είναι η διατήρηση της πολιτισμένης του εικόνας.

   Ο αξιότιμος Πρύτανης έθεσε στη διάθεσή μου τον Προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικής Υποστήριξης, με τον οποίο ξεκινήσαμε ήδη τις ενέργειες για να υλοποιήσουμε κάποιες προτάσεις που έχω, όπως σχεδιασμό και εκτύπωση αφισών με κοινωνικά μηνύματα και "έξυπνα" απαγορευτικά σήματα που αποτρέπουν το κάπνισμα στους κλειστούς δημόσιους χώρους, επίσης με το να καλέσουμε την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία να δράσει με εκδηλώσεις, φυλλάδια και ενημερωτική εκστρατεία.



   Επιπλέον, με συνεχή επικοινωνία που θα έχω από εδώ και πέρα, με τον Προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης, θα φροντίσουμε να ενημερώσουμε τους φοιτητές, με χρήση του διαδικτύου, με ενημερωτικές ομιλίες που θα μπορέσω να πραγματοποιήσω για τις συνέπειες του παθητικού καπνίσματος, εντός των κλειστών δημοσίων χώρων, ειδικά όταν επιβαρύνονται άτομα με σοβαρές παθήσεις, για τα οποία προβλέπεται, βάσει νομοθεσίας, να εισέρχονται στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση χωρίς να συμμετέχουν στις Πανελλαδικές.

   Στα άτομα με σοβαρές παθήσεις, όπως και στις έγκυες γυναίκες, οφείλουμε να σεβόμαστε την υγεία τους επιδεικνύοντας πολλαπλάσια προσοχή.



   Καταλήγοντας, η συμφωνία ήταν η παύση των καταγγελιών από τη δική μου την πλευρά, με την ταυτόχρονη έναρξη μιας θετικής συνεργασίας, αφού, όπως υποσχέθηκα στον Πρύτανη, θα αναλάβω να κάνω εντελώς "άκαπνο" το ΑΕΙ Πειραιά Τ.Τ. εφόσον μου προσφέρει όλες τις δυνατότητες και τα μέσα που χρειάζομαι.

   Εύχομαι όλες αυτές οι ενέργειες να προσελκύσουν συμμαχίες και εθελοντισμό, καθώς επίσης να αποτελέσουν παράδειγμα για να ακολουθήσουν κι άλλοι φοιτητές που επιθυμούν να γίνουν άκαπνα τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ στα οποία σπουδάζουν.

   Άλλωστε, οφείλουμε να ενημερώσουμε ότι με την πρόσφατη Εγκύκλιο που εξέδωσε ο Υπουργός Υγείας, στις 31/01/2018, προβλέπεται ότι:

Δυνάμει της υπ. αρ. Υ1/Γ.Π./οικ.76017 (ΦΕΚ 1001/τ.Β`/2002) Απόφασης του Υπουργού Υγείας, ειδικότερα απαγορεύεται το κάπνισμα:
…
γ. Σε όλους τους χώρους που παρέχεται εκπαίδευση όπως: 1) Σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Δημόσια ή Ιδιωτικά), 2) Σχολεία Δευτεροβάθμιας και Μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Δημόσια ή Ιδιωτικά), 3) Πανεπιστήμια, Τεχνολογικά Ιδρύματα και γενικά Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευση, 4) Φροντιστήρια.


Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί σε κάθε Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ.
Είναι πάντα καλύτερα να ανάβει κάποιος ένα κερί παρά να καταριέται το σκοτάδι.

Ανδρέας Μπαρδάκης,

Φοιτητής στο ΑΕΙ Πειραιά ΤΤ (σύντομα Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής),
Δημιουργός της διαδικτυακής ομάδας «ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ»,
Πρόεδρος του υπό αναγνώριση Σωματείου «ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΑ – ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ»
Μέλος του συλλόγου «Προστασία από το Παθητικό Κάπνισμα»


http://logistis-amea.blogspot.com/

Έκτακτη πρόσκληση στους φίλους αναγνώστες που ρωτούν:
Ελάτε στην ομάδα μας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προκειμένου να συμμετέχετε στην ομαδική μας προσπάθεια.

Οι συνεργάτες και τα μέλη της ομάδας μας θα σας εξυπηρετήσουν.
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/

ΤΟ ΑΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ Τ.Τ. ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΕΙ ΜΕΣΑ!

ΤΟ ΑΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ Τ.Τ. ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΕΙ ΜΕΣΑ!                                                                        
Δείτε επίσης την επιστολή που στείλαμε σε όλους τους Πρυτάνεις της χώρας:
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΠΝΟ

  Αυτό είναι το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε σε όσους φοιτούν ή εργάζονται μέσα στο Ανώτερο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα στο οποίο ερχόμαστε.

 Αγαπητοί φίλοι,
   Η απουσία αναμμένου τσιγάρου μέσα στους εσωτερικούς δημόσιους χώρους θα έπρεπε να είναι αυτονόητη από τη στιγμή που υπάρχει ο αντικαπνιστικός νόμος.
Δυστυχώς, όμως, στην Ελλάδα και αυτό, όπως και πολλά άλλα αυτονόητα, δεν τηρούνται. Δεν είναι μόνο θέμα νόμου, είναι καταρχάς θέμα υγείας και πολιτισμού το να μην καπνίζουμε εντός των δημοσίων κλειστών χώρων.

   Δυστυχώς, για όλους μας, ο Έλληνας πολίτης συνηθίζει να συμπεριφέρεται, σε όποιον χώρο και να παρευρίσκεται, στο σχολείο, στη δουλειά του, στον δρόμο, στο κατάστημα, κτλ., σαν να του ανήκει, σαν να είναι η ιδιοκτησία του.

   Ο καπνός από το τσιγάρο μέσα σε κλειστό χώρο εξαναγκάζει σε παθητικό κάπνισμα κάθε παρευρισκόμενο, ενώ το παθητικό κάπνισμα προκαλεί πολλές από τις ίδιες ασθένειες όπως εμφανίζονται απευθείας και στους ενεργούς καπνιστές, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων, του καρκίνου του πνεύμονα, και τις αναπνευστικές ασθένειες.

   Ίσως δεν είναι τυχαίο το ότι ο θάνατος από έμφραγμα του μυοκαρδίου και ο θάνατος από καρκίνους είναι οι δύο πρώτες αιτίες θανάτου τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως.

   Με αυτό το έντυπο επιθυμούμε να επιστήσουμε την προσοχή κάθε πολίτη που εισέρχεται στον χώρο του Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος, επισημαίνοντας πώς όταν ανεχόμαστε το κάπνισμα στους κλειστούς δημόσιους χώρους, ενισχύουμε αυτόματα μια αντικοινωνική συμπεριφορά, αφού μπορεί έτσι να αποκλείεται η πρόσβαση σε ανθρώπους που μπορεί να έχουν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα υγείας, καθώς επίσης και στις γυναίκες που βρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης.

   Ειδικά, για το ακαδημαϊκό έτος 2018-2019, προβλέπεται, βάσει Ν.3794/2009, εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ατόμων που πάσχουν από 64 σοβαρές παθήσεις. Οι περισσότερες από αυτές τις 64 παθήσεις, αν όχι όλες, έχουν πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία στις συνέπειες που προκαλεί το παθητικό κάπνισμα, όπως και στην έκθεσή τους σε κλειστούς χώρους όπου υπάρχει καπνός από τσιγάρο, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα των παθόντων είναι εξαιρετικά εξασθενημένο κι επειδή δεν είναι εφικτό να πρέπει να διατυμπανίζει ο παθών την πάθησή του κάθε φορά που διαπιστώνει κάποιον να καπνίζει παραβατικά, εντός του κλειστού χώρου, παρακαλώντας τον να περάσει έξω να συνεχίσει το τσιγάρο του, θα πρέπει ο καπνιστής να μεριμνά εκ των προτέρων ώστε να μην ενοχλεί, όπως άλλωστε έχει υποχρέωση να κάνει.

   Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ο καπνός εντός του κλειστού χώρου ΕΝΟΧΛΕΙ ακόμα και όταν οι μη καπνιστές παρευρισκόμενοι δεν διαμαρτύρονται, διότι ο καπνός πάντα συσσωρεύεται, κολλάει ακόμα και στους τοίχους, στα ρούχα, ακόμα και στα μαλλιά και καταλήγει να συσσωρεύεται στον οργανισμό μας μέσα από τα πνευμόνια μας, στο αίμα μας και στα κύτταρά μας κι εκεί μένει, εκεί συσσωρεύονται τα βλαπτικά του συστατικά και οι τουλάχιστον 60 καρκινογόνες ουσίες που βρίσκονται μέσα στο τσιγάρο, χωρίς να μπορούν να αποβληθούν.

   Ο μοναδικός τρόπος να μην ενοχλήσει ο καπνιστής είναι να περάσει έξω να καπνίσει και σε απόσταση αρκετών μέτρων από την είσοδο ή από τυχόν παράθυρα του χώρου.

   Είναι λυπηρό κάθε φορά που διαπιστώνουμε άρνηση ή απροθυμία εκ μέρους πολιτών να περάσουν στον εξωτερικό χώρο να καπνίσουν (ο οποίος στο εκπαιδευτικό μας ίδρυμα είναι περί τα 100 στρέμματα), με τη δικαιολογία ότι δεν θέλουν να περπατήσουν λίγα μέτρα ή να κατέβουν μερικές σκάλες ή για να μην εκθέσουν τους εαυτούς τους σε άβολες καιρικές συνθήκες (ενώ όμως δεν θα δίσταζαν να φορέσουν το μπουφάν ή να πάρουν την ομπρέλα για να πάνε μέχρι το περίπτερο να αγοράσουν ένα πακέτο τσιγάρα).

   Έτσι, θεωρούν βολικότερο το να επιβάλλουν τον βλαπτικό καπνό από τα τσιγάρα τους σε όλους τους υπόλοιπους, έχοντας εξασφαλίσει από πριν ότι κανένας δεν θα διαμαρτυρηθεί διότι σε κανέναν δεν αρέσει να συγκρούεται ή να τον χαρακτηρίζουν ως «γραφικό» αφού είναι ο μόνος που διαμαρτύρεται.

   Είναι επίσης λυπηρό, όταν διαπιστώνουμε ότι αρκετοί από τους φοιτητές στους κλειστούς χώρους των παρατάξεων διατηρούν αυτοσχέδια σταχτοδοχεία, αδιαφορώντας τόσο για τον νόμο όσο και για τους συμπολίτες τους (ενώ όμως υποτίθεται ότι αγωνίζονται υπέρ του γενικού καλού) κάθε φορά που ανάβουν τσιγάρο, κλείνοντας τα μάτια μπροστά στο στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα για τη Δημόσια Υγεία.
   Εξίσου, όμως, θα μπορούσε κάποιος να επικαλεστεί ότι είναι και τραγελαφικό, αν ανήκουν σε παράταξη που εναντιώνεται στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα, αφού με το να καπνίζουν γίνονται πρόθυμα οι «καλύτεροι πελάτες» των μεγάλων καπιταλιστικών καπνοβιομηχανιών.

   Μετά απ’ όλα τα παραπάνω, η θερμή μας παράκληση προς κάθε φοιτητή, εργαζόμενο ή εκπαιδευτικό που εισέρχεται και χρησιμοποιεί τους χώρους του Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος, είναι να σέβεται και να διαφυλάσσει το αυτονόητο δικαίωμα στη Δημόσια Υγεία για όλους μας.

Ας σκεφτούμε: Δεν μπορούμε πάντα να γνωρίζουμε τι πρόβλημα υγείας μπορεί να έχει ο διπλανός μας.

   Το παθητικό κάπνισμα, ως τακτικό φαινόμενο στην ελληνική κοινωνία, δεν τιμάει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια καθώς συντηρεί ένα είδος αυταρχικής σχέσης μεταξύ «θύτη» και «θύματος». Ενός που επιβάλλει τον βλαπτικό καπνό από το τσιγάρο του κι ενός που δέχεται αδιαμαρτύρητα να τον εισπνέει (μια νοσηρή κατάσταση που ξέρουμε μέσα μας ότι μας κάνει κι αισθανόμαστε άσχημα).  

Όλοι όμως θα αισθανθούμε ευχάριστα όταν διαπιστώσουμε ότι σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.

   Οφείλουμε να σκεπτόμαστε τις ανάγκες μας πρώτα και ο καθαρός αέρας είναι μια βασική ανάγκη καθώς είναι συνυφασμένος με τη ζωή ενώ το κάπνισμα δεν αποτελεί ανάγκη, αλλά εξάρτηση που επιφέρει αρρώστιες ή ακόμα και θάνατο.

   Αν θέλουμε λοιπόν να απολαμβάνουμε καθαρό αέρα σε ένα πολιτισμένο ΑΕΙ, με χώρους όπου τηρούνται οι συνθήκες υγιεινής, εξαρτάται από τον καθένα μας και απ’ όλους εμάς μαζί, αρκεί να διαφυλάξουμε το δικαίωμα στη Δημόσια Υγεία.

Σας ευχαριστώ,
  Ανδρέας Μπαρδάκης,

   Φοιτητής στο ΑΕΙ Πειραιά Τ.Τ., Δημιουργός και διαχειριστής της διαδικτυακής ομάδας ακτιβισμού υπέρ των δικαιωμάτων των ΑμεΑ «Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ»
  Μπορείτε επίσης να διαβάσετε την «ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΠΝΟ»
http://logistis-amea.blogspot.gr/2017/10/blog-post_28.html (η ιστοσελίδα δεν εμπεριέχει διαφημίσεις), η οποία έχει σταλεί στους Πρυτάνεις όλων των Πανεπιστημίων της χώρας.


http://logistis-amea.blogspot.com/

Έκτακτη πρόσκληση στους φίλους αναγνώστες που ρωτούν:
Ελάτε στην ομάδα μας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ προκειμένου να συμμετέχετε στην ομαδική μας προσπάθεια.

Οι συνεργάτες και τα μέλη της ομάδας μας θα σας εξυπηρετήσουν.
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/